Τρία χρόνια μετά την ακατάσχετη διαρροή στην πλατφόρμα Deep Water Horizon στον Κόλπο του Μεξικού, ψαράδες και κάτοικοι ελπίζουν σε αποζημιώσεις. Τα σημάδια της καταστροφής διατηρούνται ακόμη.Υπολογίζεται ότι διέρρευσε στη θάλασσα μισός έως ένας τόνος αργού πετρελαίου με καταστροφικές συνέπειες για τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής, οι οποίες είναι εν μέρει εμφανείς μέχρι και σήμερα.
Κατά τα άλλα η ομαλότητα φαίνεται να έχει επιστρέψει στην περιοχή. Τα αλιευτικά σκάφη ψαρεύουν, τα ψάρια τρώγονται και οι τουρίστες επέστρεψαν στις παραλίες. Το ότι το πετρέλαιο δεν είναι άμεσα ορατό δεν σημαίνει όμως ότι δεν είναι εκεί. Ιδιαιτερότητα της καταστροφής στην πλατφόρμα Deep Water Horizon είναι ότι σχεδόν η μισή ποσότητα του πετρελαίου που διέρρευσε έμεινε στον βυθό της θάλασσας.
Η δεξαμενή του πετρελαίου δεχόταν μία απίστευτη υπερπίεση. Διαμέσου ενός πολύ λεπτού σωλήνα το πετρέλαιο διέρρευσε σε μικροσκοπικά σταγονίδια. Για αυτές τις τόσο μικρές σταγόνες η πίεση του νερού ήταν ισχυρότερη συγκριτικά με την άνωση, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αναδυθούν και να μεταφέρονται μέσα στο νερό.
Τα στογονίδια πετρελαίου που παρέμειναν μέσα στο νερό σχηματίζουν ακόμη και σήμερα σε πολλά σημεία κηλίδες στο βυθό της θάλασσας. Επειδή στον Κόλπο του Μεξικού διαρρέει συχνά και πετρέλαιο με φυσικό τρόπο, στη θάλασσα της περιοχής ευδοκιμούν βακτήρια, τα οποία μέσω ειδικών ενζύμων διαλύουν σιγά-σιγά αυτές τις στρώσεις πετρελαίου στο βυθό.
Ένα μέρος του πετρελαίου αποτελείται από εξαιρετικά δηλητηριώδεις αρωματικές ενώσεις, οι οποίες αποσυντίθενται δυσκολότερα από οτιδήποτε στο περιβάλλον. Το μείγμα αυτό γίνεται ακόμη πιο σύνθετο από τοξικολογικής πλευράς. Μαζί με την περιπλοκότητα αυξάνεται πιθανότατα και η τοξικότητά του.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι αυτές οι δηλητηριώδεις ουσίες μπορούν εύκολα να καταλήξουν στην τροφική αλυσίδα. Κατά δεύτερον, τα βακτήρια καταναλώνουν πολύ οξυγόνο, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψή του, απειλώντας με εξαφάνιση πολλές μορφές ζωής. Οι αρχικοί φόβοι των επιστημόνων για πλήρη οικολογική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού δεν επιβεβαιώθηκαν τελικά χάρη στα ισχυρά ρεύματα, που συνέβαλαν στην ανανέωση των υδάτων.