Οι παγίδες της άσκησης

Το παράπονο των περισσότερων ανθρώπων που επισκέπτονται ένα γυμναστήριο ή που ξεκινούν να βάλουν την άσκηση στη ζωή τους είναι η έλλειψη προσωπικής επαφής και σωστής καθοδήγησης από έναν ειδικό και οι συχνοί τραυματισμοί.
Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί από αυτούς σταματούν σε μικρό χρονικό διάστημα και παραμένουν δύσπιστοι στις παροτρύνσεις για άσκηση. Τα λάθη κατά την άσκηση μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμούς και να ταλαιπωρήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τον ασκούμενο. Ας δούμε τα πιο συνηθισμένα:

Περιστροφές γονάτων, κεφαλιού, μέσης
Γίνονται συνήθως κατά την διάρκεια της προθέρμανσης αλλά μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμούς στους συνδέσμους των περιοχών αυτών. Όσο αφορά στα γόνατα είναι προτιμότερο να γίνονται ημικαθίσματα, στο κεφάλι κλίσεις στις τέσσερεις κατευθύνσεις και στην μέση μικρές κάμψεις δεξιά και αριστερά.

Βαθιά καθίσματα
Πραγματοποιούνται κατά την διάρκεια τις προθέρμανσης αλλά και με βάρη. Μπορούν να προκαλέσουν τραυματισμούς στα γόνατα. Καλό θα είναι να αποφεύγονται και να αντικαθίστανται με ημικαθίσματα.

Διπλώσεις με κλειστά και τεντωμένα πόδια
Συνήθως γίνονται κατά την διάρκεια της προθέρμανσης, κατά την διάρκεια της αποθεραπείας, μερικές φορές στην προσπάθεια να σηκώσουμε από κάτω έναν αλτήρα ή μπάρα Είναι πολύ επικίνδυνες για την μέση. Συγκεκριμένα προκαλούν μεγάλες επιβαρύνσεις στην σπονδυλική στήλη και σχεδόν πάντα τραυματισμούς στην οσφυική μοίρα.
Συχνότερα τραυματίζεται ο πέμπτος οσφυϊκός σπόνδυλος. Θα πρέπει κατά την διάρκεια των διπλώσεων τα πόδια να είναι ανοικτά, ελαφρά λυγισμένα όσο περίπου το άνοιγμα των ώμων. Κατά την άρση βάρους θα πρέπει να λυγίζουν και αυτή να γίνεται αργά.
Αρκετοί γνωστοί αθλητές κάνουν τις ασκήσεις με τον ΄΄λάθος΄΄ τρόπο. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε και εμείς καθώς αυτοί το επιτυγχάνουν μετά από χρόνια προπόνησης και έχοντας πλήρη γνώση του σώματος τους.

Κοιλιακοί
Η πιο γνωστή ίσως άσκηση, με πλήθος παραλλαγών η οποία αν δεν γίνεται σωστά μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στον αυχένα και την μέση. Πολλές φορές ο ασκούμενος έχει δεμένα τα χέρια στον αυχένα, τον οποίο και πιέζει στην προσπάθεια του να «ανέβει». Η άρση του κορμού θα πρέπει να γίνεται μόνο με την βοήθεια των κοιλιακών. Ο αυχένας δεν πρέπει να πιέζεται και τα χέρια είναι προτιμότερο να είναι δεμένα στο στήθος.

Ένα άλλο λάθος είναι η στάση του σώματος. Θα πρέπει τα πόδια ή η μέση να είναι σταθερά. Θα πρέπει δηλαδή τα πόδια να είναι σε μια καρέκλα και να γίνονται μικρές άρσεις του κορμού (ροκανίσματα) οι οποίες είναι πολυτιμότερες από μεγάλες άρσεις ή ο κορμός μέχρι και την μέση να είναι σταθερός και να γίνονται διπλώσεις στα πόδια. Με τον πρώτο τρόπο ασκούνται οι άνω κοιλιακοί, ενώ με τον δεύτερο περισσότερο οι κάτω.

Κάμψεις
Το πιο συχνό λάθος εδώ είναι η στάση του σώματος. Τα χέρια κοιτούν προς τα μέσα και το κάτω μέρος του σώματος είναι ψηλότερα από το πάνω Θα πρέπει τα δάκτυλα να κοιτούν μπροστά, το άνοιγμα των χεριών να είναι όσο περίπου το άνοιγμα των ώμων και το σώμα σε ευθεία.

Άρση βάρους από όρθια ή καθιστή θέση
Είναι αρκετές οι φορές που ο ασκούμενος κάνει ασκήσεις για τους ώμους σηκώνοντας τα βάρη πάνω από το επίπεδο του στήθους χωρίς να στηρίζεται κάπου. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να τραυματιστεί στην σπονδυλική στήλη και την μέση, ειδικά σε περιπτώσεις που δεν καταφέρνει να ελέγξει καλά τα βάρη. Σε αυτές την περιπτώσεις ο ασκούμενος καλό θα είναι να στηρίζει την πλάτη ακόμη και στον τοίχο και να αφήσει τα βάρη αμέσως να πέσουν μπροστά.

Αναπνοές
Οι λάθος εισπνοές και εκπνοές κατά την διάρκεια της άσκησης κουράζουν και δεν αφήνουν τον ασκούμενο να καταβάλει το μέγιστο της προσπάθειας του. Κατά την διάρκεια του τρεξίματος πρέπει να επιλέγει έναν τρόπο αναπνοής (π.χ δύο βήματα – δύο εισπνοές , δύο βήματα – δύο εκπνοές) χωρίς να αλλάζει συνεχώς τον ρυθμό του. Κατά την άρση βαρών θα πρέπει να εκπνέει κατά την φάση της προσπάθειας και να εισπνέει κατά την παύση.